اعتقاد به مهدويت و وجود مقدس مهدى موعود (ارواحنافداه)، اميد را در دلها زنده مى‏ كند.

جامعه ‏يى مى‏ تواند پذيراى مهدى موعود (ارواحنافداه) باشد كه در او آمادگى و قابليت باشد.

دورانى خواهد رسيد كه قدرت قاهره‏ ى حق، همه ‏ى قله‏ هاى فساد و ظلم را از بين خواهد برد و چشم ‏انداز زندگى بشر را با نور عدالت منور خواهد كرد؛ معناى انتظار دوران امام زمان اين است.

 شيعه‏ ى خوب كسى است كه حضور امام زمان را حس كند و خود را در حضور او احساس نمايد. اين، به انسان اميد و نشاط مى ‏بخشد.

قطب عالم امكان و ملجأ همه‏ ى خلايق، اگر چه غايب است و ظهور نكرده؛ اما حضور دارد. كسى كه در انتظار آن مصلح بزرگ است، بايد در خود زمينه ‏هاى صلاح را آماده كند و كارى كند كه بتواند براى تحقق صلاح بايستد. كسى كه در انتظار آن مصلح بزرگ است، بايد در خود زمينه ‏هاى صلاح را آماده كند و كارى كند كه بتواند براى تحقق صلاح بايستد.

دیده شده در http://farsi.khamenei.ir/FA/Qesar/qesar.jsp#4-1-2-14-

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أحسَنَ فيما بَقِيَ مِن عُمرِهِ لَم يُؤاخَذْ بِما مَضى مِن ذَنبِهِ ، هر كس در باقيمانده عمر خويش كار نيك كند، به گناهان گذشته اش مؤاخذه نشود.

توبه عملی و رجوع از رفتار بد موجب می شود که خدای متعال از آن چه از قبل از او سر زده است از گناهان صرف نظر بکند . 

و مَن أساءَ فيما بَقِيَ مِن عُمرِهِ اُخِذَ بِالأوَّلِ و الآخِرِ :و هر كس در باقيمانده عمرش گناه و بدى كند، درباره اعمال سراسر عمرش باز خواست شود.( امالی صدوق ، ص ۱۱۱) 

اگر چنان چه در آخر عمر دراین سالهای کهولت و پیری در نزدیکی به مرگ اگر انسان رفتار خود را ، رفتار خوبی نکرد ، آن وقت هم این گناه و هم گناه قبل به حسابش نوشته می شود بنابراین ، این مسئله به ما می گوید که در هر لحظه ای که هستیم رفتارمان را سعی کنیم از حالا خوب کنیم .

آن چه که باقی مانده است نقد است در اختیارما ، آن چه که رفت که رفت ، این هم که هر چه از عمر انسان باقی می ماند خب انسان که نمی داند ! 

جوان ها خواهند گفت : که این حرف مال پیرمردهاست . ولی واقع قضیه این است که مال پیرمردها هم فقط نیست . جوان ها هم معلوم نیست چقدر بناست عمر بکنند کسی چک تضمینی از خدای متعال نگرفته که حتما باید فلان قدر عمر بکند .

سخنان رهبرمعظم انقلاب در درس خارج . شنیده شده .

مراتب خلوص 

مراتب خلوص را اهل بیت علیهم السلام داشتند . خلوص درنیت ، خلوص در عمل و خلوص در شهادت .

جمیع مراتب و مرتبه خلوص؛ دوستان و شیعیان سزاوار است که در اعمال و رفتار و کردار خالص باشند . این را فقط تذکر بدهم که این خلوص که می گوییم نه این که فقط در نماز و روزه و زکات و حج باشد . نه ، خلوص در همه جا ، خلوص در همه کار و خلوص در همه حال .

از خانه بیرون بیا برای خدا بیایید بیرون ، درمغازه می روید برای خدا بیایید بیرون .

وظیفه دارند ، نفقه خور دارند ، زن و بچه نفقه ازانسان می خواهد واجب است برود کسب کنند ، پس برای خدا برود در مغازه . ( بگوید ) برای خدا بروم در مغازه .

عبادت ۱۰ جزء دارد ، ۹ جزء آن در کسب حلال است مشروطا که این کسب طبق موازین شرع باشد . طبق وظایف شرعیه باشد …

مشتری راه می اندازی برای خدا ، فرض بفرمائید یک کبریت می فروشی ، پولش را هم می گیری ، حاجت او را هم روا کردی ، پس برای خدا انجام بده ثواب است .الکاسب حبیب الله مال همین است . کاسب دوست خداست به شرط این که طبق موازین شرع عمل کند …

منظور ؛ همه کارها را می توانیم رنگ خدایی دهیم ،یک مقداری توجه می خواهد ، همه انشاءالله قصدمان همین است .

سخنان آیت الله ناصری ، گزیده سخنرانی ،شنیده شده .

ربنا

البته همین دیروز یا پریروز بود که دیدیم بعد از اذان دعایی با لحن عربی خوانده شد که خوب و دلنشین بود؛ اما اگر بخواهند آن را بِکِشند، چیز مطلوبی نخواهد شد. البته استثناهایی هم وجود دارد؛ مثلاً آن «ربّنا»هایی که شجریان خوانده و در ماه رمضان قبل از اذان مغرب میگذارند، یک کار هنری است؛ یک کار حالی نیست؛ مناسب نیست که بعد از اذان، کسی بخواهد آن‌طور چیزی را بگذارد؛ نه، بعد از اذان، به نظرم میرسد که همین صدای معمولىِ مسجدىِ ما بهتر و مناسبتر باشد.

بیانات رهبر در سال ۱۳۷۰. دیده شده در سایت http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2603

احزم الناس أكظمهم للغيظ

حازم ترین مردم کسی است که خشم خود را فرو ببرد . 

انسان اگر بخواهد خطا نکند و اشتباه نکند ، راهش این است که ، یکی از راه های مهمش این است که وقتی عصبانی شد کظم غیظ کند ، نگذارد که عصبانیت در حرف او ، در عمل او ، در اقدام او تأثیر بگذارد . این درس بزرگی است .عصبانی که می شویم حرف بی رویه ای از دهنمان خارج می شود حالا عصبانی شدن هم انواع و اقسامی دارد . بعضی ها عصبانیت های عارضی دارند ، جو گیر می شوند به قول این جوانها . یک جایی در جمعیتی قرار می گیرند آن ها نسبت به یک جهتی ، یک جهت گیری دارند ، این شخص هم جوگیر می شود در واقع اگر تنها بود عصبانی نمی شد و در جمع عصبانی می شود . وقتی عصبانی شد آن وقت هر چیز از دهانش در بیاید می گوید . 

اشتباهات فراوان ، خطاهای فراوان .

واصلههم باالناس صالح ترین مردم آن کسی است که بیش از دیگران به صلاح مردم کار کند . همه می خواهیم از عبادالله صالحین باشیم انشاءالله.

اگر می خواهیم از بندگان صالح باشیم تا آن جایی که از دستتان بر می آید به صلاح مردم اقدام کنید ، کار کنید .

وخَیرُ النّاسِ مَن انتَفَعَ بِهِ النّاسُ : این خیر برای تفضیل است . 

بهترین مردم کسی است که دیگران برای رفع گرفتاریهای دنیوی واخرویشان به او مراجعه کنند و او نفع ببخشد به مردم .

به این می گویند بهترین مردم .

سخنان رهبر معظم انقلاب در درس خارج  . شنیده شده توسط عبدی متین . 

به مناسبت آغاز ماه مبارک رمضان، عصر امروز (سه‌شنبه) محفل انس با قرآن کریم با حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در حسینیه‌ی امام خمینی (رحمه‌الله) برگزار می‌گردد.

رهبر انقلاب، عصر امروز در محفل انس با قرآن:

امروز دنیا محتاج قرآن است؛ امروز دنیا در خلأ معنوی و فکری است. اینکه شما می‌بینید قتل و جنایت در دنیای غرب روزبه‌روز زیاد می‌شود به این خاطر است.

اگرچنانچه رشحه‌ای از رشحات قرآن با بیان متناسب امروز فرستاده بشود دل‌ها جذب می‌شود/ قرآن در دنیای امروز می‌تواند فعال ما یشاء باشد و ابرقدرت‌ها و رژيم صهیونیستی هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند. جلسات تلاوت قرآن بايد رواج يابد .

رهبر انقلاب :

از مشاهده‌ی رشد روزبه‌روز قرآنی‌های كشور لذت می‌برم/ قبل انقلاب از این خبرها نبود/ جلسات تلاوت_قرآن كه قاری قرآن بخواند و مستمع فقط برای شنیدن قرآن در جلسه حاضر شود باید رواج یابد.

دیده شده درکانال Khamenei_ir

مطالبه حق 

امام صادق علیه السلام به یکی از شیعیانش فرمود : چرا برادرت از تو شکایت دارد ؟

عرض کرد : چون تمام حقم را از اومطالبه کرده ام .

حضرت خشمگین نشست و فرمود : «کأَنک أِذااستقصیت علیه حقکَ لم تُسیْ أَرَاَیتک ما حکی الله عن قومٍٍ یخافون سوء الحساب ..» مثل این که اگر تمام حقت را از او بستانی بد نکرده ای ؟ بگو بدانم خدا که درباره جمعی می فرماید : « از بدی»  حساب بیمناکند این ها می ترسند خدا بر آن ها ستم  کند ؟ نه .

می ترسد همه حقش رامطالبه کند و خدا نام این را بدی حساب نهاده .

پس هر که تمام حقش را مطالبه کند  ( و هیچ گذشت در موارد لازم نداشته باشد ) بد کرده .

دیده شده در تحف العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه احمد جنتی ، روایات امام صادق جعفر بن محمد علیه السلام ، ص ۸۲۳.

ای فرزند آدم …

ای فرزند آدم … خود را برای بندگی من مهیا نما در این صورت قلب تو را بی نیاز خواهم کرد و تو را بسوی خواسته هایت واگذار نخواهم کرد و بر من واجب خواهد بود که حاجت تو را بجا آورم و قلب تو را مملو از یاد خود می کنم و اگر برای بندگی من خود را مهیّا نسازی، قلب تو را مشغول به دنیا خواهم کرد سپس حاجت تو را بجا نخواهم آورد و تو را به خواسته هایت واگذار خواهم کرد …

ای فرزند آدم … در آنچه که به تو امر نمودم مرا اطاعت کن و آنچه صلاح توست به من نیاموز !

ای فرزند آدم … لحظه ای در صبح مرا یاد کن و لحظه ای در عصر هرچه خواهی به تومی دهم …

دیده شده در مجموعه احادیث قدسی رحمان ( اندروید اسلامی ) به سفارش محمد انصاری ، نویسنده برنامه امید امیدی ، حدیث قدسی .

روزه داری در کلام علی علیه السلام

«کم من صائمٍ لیس له من صیامه الّا الجوع و الظّمأ، و کم من قائمٍ لیس له من قیامه الّا السّهر و العناء، حبّذا نوم الأکیاس و افطارهم.» چه بسیار روزه داری که از روزه خود جز گرسنگی و تشنگی بهره ای نبرد و بسیار شب زنده داری که از شب زنده داریش بهره ای غیر از بیداری و رنج ندارد، چه خوب است خواب عارفان زیرک و افطارشان.۱

«لکلّ شی ءٍ زکاةٌ و زکاة البدن الصّیام.» برای هر چیزی زکاتی است و زکات بدن روزه گرفتن است.۲

«فرض اللّه الصّیام ابتلاءً لاخلاص الخلق.». خداوند روزه را آزمایشی برای اخلاص بندگانش قرار داد.۳

«قال علیه السلام فی بعض الأعیاد: انّما هو عیدٌ لمن قبل اللّه صیامه و شکر قیامه و کلّ یومٍ لایعصی اللّه فیه فهو عیدٌ.»

امام علیه السلام در یکی از اعیاد فرمود: همانا امروز عید است برای کسی که روزه اش مورد قبول، و شب زنده داریش مشکور باشد، و هر روزی که در آن معصیت خدا نشود، آن روز، عید است.۴

۱- دیده شده در نهج البلاغه ترجمه دکتر شیروانی ، حکمت ۱۴۵

۲- همان ، حکمت ۱۳۶

۳- همان، حکمت ۲۵۲

۴- همان ، حکمت ۴۲۸

فرهنگ از اقتصاد خیلی مهم تر است   ۱۶/ ۳ / ۹۵ 

البتّه فرهنگ، در بلندمدّت، از اقتصاد خیلی مهم‌تر است؛ اقتصاد مسئله‌ی فوری و اولویّت کنونی ما است، [امّا] مسئله‌ی فرهنگ یک مسئله‌ی مستمرّی است و بسیار مهم است؛ حتّی در قضیّه‌ی اقتصاد هم مهم است.

برادران عزیز، خواهران عزیز! در مسئله‌ی فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری میکنم.

در دستگاه‌های فرهنگی -اعم از دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی- یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد؛ چه در تولیدِ کالایِ فرهنگیِ مفید که کوتاهی می کنیم، چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر که کوتاهی می کنیم.

اهمّیّت کالای فرهنگی از کالای مصرفی جسمانی کمتر نیست، بیشتر است. فرض کنید مرتّب تکرار بکنند که مثلاً فلان‌جور پفک مضر است، نخورید؛ حالا مگر ضررش چقدر است، چه‌جور ضرری است، چه میزان ضرر دارد، برای چند درصد از مردم ضرر دارد؟ این را دائماً می گویند، امّا ضرر فلان‌جور فیلم یا فلان‌جور کتاب یا فلان‌جور بازی رایانه‌ای یا امثال اینها را کسی جرئت نمیکند بگوید که نبادا متّهم بشوند به اینکه جلوی آزادی اطّلاعات و جریان آزاد اطّلاعات را گرفته‌اند.

آنهایی که اساس این حرفها هستند، خودشان بیشتر از ما در این مسائل سخت‌گیری میکنند؛ این را باور کنید.

حالا آزادترین مناطق دنیا از لحاظ اطّلاعات، مثلاً فرض کنید دولتهای غربی‌اند، ازجمله آمریکا؛ از خبرهای دقیق و روشنی که از آمریکا می رسد در کنترل اطّلاعات افراد و انگشت گذاشتن روی آن چیزهایی که دستگاه روی آنها حسّاس است، انسان واقعاً تعجّب میکند؛ ما یک‌دهم آنها کنترل اطّلاعاتی نداریم و نمی کنیم.

به مجرّد اینکه [در اینجا] یک فیلمی را ممنوع کردند یا فرض کنید که یک جریان رایانه‌ای را مثلاً محدود کردند یا ممنوع کردند، فوراً آنها سروصدا بلند می کنند، ما هم باورمان می‌آید؛ ما هم باور می کنیم که واقعاً کار خطایی کرده‌ایم. نه آقا، باید مراقبت کرد! وظیفه‌ی ما تولید کالای فرهنگی مفید و جلوگیری از کالای فرهنگیِ مضر است. بنده در این زمینه احساس یک ولنگاری‌ای می کنم؛ باید این را شماها در نظر داشته باشید و اهمّیّت بدهید.

دیده شده در http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=33282